Co zdziałać, gdy okaże się, iż w poprzednim życiu byłeś jednym spośród największych rewolucjonistów w historii? Cóż, gdyby jesteś Leon Bronstein (Jay Baruchel), możesz przeżywać swoje przydzielenie, z wynikami słodkie natomiast zabawne!

W Trockiego (2010) Leon Bronsteina zauważa seria zbiegów okoliczności, która prowadzi mu uwierzyć, iż jest reinkarnacją rosyjski wywrotowiec Lew Trocki. Ma słabą związek spośród ojcem, właścicielem fabryki, jaki w fabryce nie jest związków zawodowych. Podczas gdy tata postanawia odwrócić młodego Leona pokładzie, zaczyna się strajk głodowy, w wyniku czego jego tata wziął go spośród internatu a aż do West Montreal Publicznego Liceum, które – nieoczekiwanie – przebieg zdarzeń się uprzedni nie buda sztuki, gdy Egzamin publiczna Trocki uczestniczył w młodości. Po rozczarowującym wizyty szkoły związków studenckich, Leon organizuje uczniów do rzeczywistej zmiany.

Jay Baruchel (Uczeń czarnoksiężnika, Fanboys) wciela się Leon totalnie poprawnie. To nie jest ściśle mówiąc, iż on rozrywka w celu śmiechu. W rzeczywistości respekt Leona w co wierzy, co sprawia, że ​​praca klisza owszem kosta brukowa krakówodpowiednio. Wbrew swoich stałych odrzuca w jego próbach sądu “starsza kobieta” – 27 lat – o imieniu Alexandra (grana przez Emily Hampshire), on szczotki go jako przydzielenie od momentu Trockiego ślubna Alexandra i odbywały ogromną pogardę dla niego. W rzeczywistości, on oczekuje, owo samo egzystencja, które tenże sam Trocki żył “icepick i wszystko.” Zjawisko, iż Jay Barachel rozrywka postać, która robi śmieszne rzeczy spośród najwyższą powagą faktycznie owo, co sprawia, że ​​ten film w rzeczy samej zabawne kosta brukowa. Wszystko z wywołaniem praktycznie wszyscy “faszysta” aż do swoich licznych konferencji prasowych – a wywiad na E-Talk spośród Ben Mulroney – pomaga. Jay Baruchel jest na serio w tej chwili. Jego Leon Bronstein – poważne, nerwowy, zaś wystawił w jego wyobraźni świata (czy owo w gruncie rzeczy jest lecz wciąż jego wyobraźnia) – jest reminescent innego popularnego filmu kreacja niezależną: Napoleon Dynamite.

Kierunek jest poprawnie zrobione, z niektórych segmentach, dokąd muzyka jest na pierwszym planie, owo zabawa bez mała jak wideoklip. Reżyser Jacob Tierney także myślący pochop “tłum” – tłumy gromadzące z różnych stron, iżby stworzyć gigantyczny chmara występuje w kilku kluczowych części filmu – bez ustanku przypominają nam o głównych tematów filmu: Revolution oraz solidarności. W dodatku całość z muzyką tudzież settting aż do obsady było wręcz kanadyjskie. Natomiast to nie przeszkadza ten film od momentu bycia lepiej. To daje filmowi czysty powab Samoistny, w czasie zatrudniania niektórych najlepszych talentów w Kanadzie, z których wielu aktualnie rozpoczął pracę na środek dnia od granicy.